SONBAHAR MART'I

SONBAHAR MART'I

SÖYLE

Bir Şeyler düşünüyorsun besbelli

Besbelli gözlerinden seviyorsun.

Bir şeyler düşünüyorsun

Anlıyorum Söylemiyorsun

Çocuk değilsin artık,büyüdün

Bakışların bir değiştiki sorma

Büyük şeyler düşünüyorsun

Düşündüklerini anlatsana Biliyorum !

Neden ağlamaya hazır gözlerin

Saçların dağınık yüzün sapsarı

Gel bu mevsimleri unut

Geçip gidelim bu kumsalları.

SENİ SEVDİĞİMİ SÖYLEYECEĞİM

Kapıları kapatın !

Pencerelerden bakmasın kimseler

Utanıyorum.

Karanlık bu saatlerde güzel

Yaprak gibi kuş gibi olsan

Yeterki bir canda ufacık yüreğin

Nasılda yaşamak istiyor insan.

Sevdikçe daha güzel cümle saatler

Söylemesem öleceğim

Kapıları kapatın

Kimseler duymasın

Utanıyorum

Seni sevdiğimi söyleyeceğim.

SANA

Bir kalem bir kağıt ile sana

Bir fincan çayım bir tek sigaram

Kokusu sinmiş odamın her hücresine

Bütün duygularımlahissettim seni

Sanmaki sevgilerimden bir damlasını dahi

Bırakıpta kapadım gözlerimi

Ağzımın sıcaklığını sana hissettirmenin hülyasıyla

Yok etmeden uyudum dudağımın kenarındaki

Varmış gibi izini

Bütün zamanlar içindeki sevginin böylesini

Seninle yaşadım kadehin son damlası kadar.

Filizlenip yeşerecek.O günlerin sabahında gülüm.

BELKİ

Senin uykularınında

Öylesine karanlık olmasını isterdim

Öylesine uzun öylesine hasret

Belki çektiklerimi anlardın o zaman

Belki !!

Rüyama girdiğin geceler

Belki bilmeni isterdim rüyadan çıkmadan

Ve  belki

Yağmur yağdığı zamanlar

Duyduklarımı duyabilseydin taneler arasında

Kalbimi verebilirdim sana

Teredütsüz söyleyebilirdim sana belki

Seni çok sevdiğimi

BEN DERDİMİ KİME DİYEM

Dağlar sana söz söylerem

Yüreğime söz geçiremem

Bırak beni yârime gidem

Ben derdimi kime diyem.

Dağların yolu amansız

Olurmu başı dumansız

Çok severem günahsız

Ben derdimi kime diyem

Aşığam deli gönül biçare

Gönül olmuş bir divane

Gezerim yalın ayak avare

Ben derdimi kime diyem.

  

BALAM

Bir Çığ düştü yüreğimize balam.

Çığlıklara boğuldu sesimiz

Gün ortasında bir dağ yamacında

Vurulupta düşmedi hangimiz.

Vatan kanlı tapınak olmuş balam.

Derdimizi kime dinletsek

Viran olmuş bağımız ocağımız

Hangisinin duasına yetişssek

Bir cehennem olmuş bu kent

Her sokağı bir kabus

Zengine köle edilmek istenmişiz

Karşı çıkmanın sonu mahpus

Güneş deydi vuruldukları yere balam.

Tomurcuklar serpildi topraklarına

Boyun eğmedi hiçbiri zalime

Bir umut olmuşlardı yarınlara.

GELECEĞİ YAZIYORUM

Günü gelecek üzeceğim seni günü gelecek güldürecek

Ne olaylar geçecek başımızdan ağlamaklı

Neler duyacak  neler görecek neler yaşayacağız daha kimbilir

Bunu bilki ömrüme seni ortak seçeceğim.

Yaşanmış ve yaşanacak hayatımıza bir damla su kadar

Temiz ve berrak olunca işte o zaman

İşte o zaman seni yazacağım geleceğe

Bir demet olup açacağız ilkbaharlarda

Bir kuş ötecek bahçemizde narin narin

Bir su olacak verecek toprağımıza bereket

Bir duman tütecek bacamızdan hasretliğe

Ürperen bir kuş olacağım sığınınca koynuna

Her şey benim olacak o zaman sana dair olan ne varsa

Başımız dik alnımız ak karnımız tok

Ellerimizin nasrı toprak kaldıracağız

Bir türkü söyleyeceğiz karşımızdaki bu kente

AYRILIK ZOR İŞ

Akşam ayrılınca uzar gider seninle

Sensiz geçtiğim bu yollar

Sıradan bir hasretlik türküsü söyler

Sokak kenarındaki ışıklar

Sigaramın dumanı bir başka tüter

Sen yanımda olmayınca

Gözlerim hasretliğe uzar gider

Sigaramın külü kalmayınca

Hani derler ya! Ayrılık zor iş

Onu ben her akşam yaşıyorum

Ama her akşam daha çok anlıyorum

Seni deli gibi seviyorum

AĞLAMA

Kaldır artık yüreğinden korkuyu

Bilinmez bir çaremidirki çekindiğin

Nedir istediğin benden anlat

Yeterki gözündeki yaşları görmeyeyim

Yaşmı akıtmak istiyorsun illaki

O zaman yalnız değilsin

Susma nedir derdin benmiyim yoksa

Ağlatacaksa seni bir daha kıskanmayayım

Bakma bana diyorsun

Kapatma ellerinle suratımı

Cevaplıyorum bakışlarımla dinlemiyorsun

Korkutacaksa bakışlarım gözlerim senin

Dinle beni ey nazlı gülüm

Bilmemişim aşkı senden önce ne diyeyim

Savurmuşum yüreğimi sensiz rüzgarlara

Öldürecekse bu sözlerim bir daha seni

Kıskanmayayım

SEVMİŞEM SENİ

Ömür veririm yollarına yeterki sen beni sev

Gölge olurum dallarına yeterki sen beni seç

Dağları delerim bu sevdama haydi sende bana katıl

Yürek olur akarım kan durmaz damarıma

Sevmişem seni gül dudaklım su gibi berrak

Ateş düştü yüreğime yeterki sen söndür

Kin ve nefretime sevginle verdin cevap

Köle olurum kollarına düştüğüm yerden kaldır

Devirmişim nice çınarlar bu sevdamın ahına

Düşünemez olmuşum yeterki beni sen durdur

Seni kaybetmek için ölümse çare

Sensiz olmaz bunu bil yeterki sen beni öldür

Sevmişem ben seni en temiz duygularımla

Temiz paklanmış çıkmışsam karşına sen

Bir of çekerim dünyaya sensizliğim isyanım olur

Günahımı başkası almasın boynumu yeterki sen vur

ÇARE

Ne fırtınalar gördü ömrüm

Ne hüzünler yaşadı olur olmaz yerlerde

Ne acılar çekti gecenin yokluğunda

Bir sen oldun yalnızlığıma çare

Günü geldi ağladım günü geldi sevindim

Gün geldi sokaklarda dolaştım amaçsız

Cafelerde kaldırımlarda meydanlarda

Bir seni aradım kimliksiz şiirlerde

Kaç kimseler sordu can yoldaşımı

Dermansız kahroluşlarım oldu günlerce

Kaç dostumu duydum yol kenarlarında

Bir sen oldun acıma tad veren

Şimdi sen varsın sonrada sen

Mutluluğu bulmak için kaç sen

Kah aç kaldım kah yarı tok

Ama herzaman bir sen

GEL YANIMA

Seninle geçen o güzel günlere

Ateş salmış penceremdeki gecelerime

Alışmış olan hasretlik kokan tenine

Bir çiçek ol gel yanıma

Yüreğime yazılmış tatlı bir sevda

Bozmaya çalışssanda yazılmış kanıma

Dayanılmaz korkuma yer verilmiş sanma

Bir rüya olup gel yanıma

Hasret hasret tütersin burnumda

Dolaşırsın sıcak sıcak damarımda

Kor olup yanarsın bağrımda

Bir yürek olup gel yanıma

Damla damla akan pınara benzersin

Çiçek çiçek açan dala benzersin

Güzel olan herşey sana özensin

Bir sevda olup gel yanıma

Dudağını kurutma bırak ıslak kalsın

Yağmuru dinleyelim aşkımız yıkansın

Efsane olup aşkımız mazilere uzansın

Bir destan olup gel yanıma

CİGARA

Parmağını sarıveren cigaran olayım

Dumanımı salıver ciğerine dolayım

Tırnaklar nikotin tiryakisin besbelli

Olayım filtren dudağını bulayım

Çantanda sakla beni tutunca kokla

Dilinle yokla beni tat olayım

Sert gelirsem yumuşat beni

Dumanına bakan ellerinde yanayım

Nefesini çek kurut beni

Ne at nede unut dudaklarında as beni

Gül dudakta ne söner ne biterim

Müşkülüne yeter közünde söneyim

Derdini dağıtacaksan dumanım arşa çıksın

Çektiğin dumandanda efkarlıyım sana doyayım

Çektikçe iç beni söndürmeden

Başkasına verme dibi bana kalsın

BİR MESNETSİZ ŞİİRDİR HER AYRILIŞ

Öyle hasretimki

Sana

Sensiz geçen

Bu saatlerde

Dudağım kurur

Gözlerim dolar

Benzim solar

Ellerim hissetmez olur

Tuttuğum herşeyde

İple çekerim ipin ucu kaçar

Kimyam bozulur kanım Tutuşur

Bir görüş günü misali

Bırakma beni

Müptelayım sevgine

Karşı koyma

Hasretim sıcak

Bedenine

BÜYÜ

Tut elimden götür bizi yalnızlara

Susma

Sıkılma

Çekinme

Susma

Söyle bana

Duymak istediklerimi

Boz büyünü

Benim için

Yapma deme bana

Anla beni ne olur

İstek arzudur

Olsun

Artık gönlün razı

Hayatı bulalım

Zevk ile

Söndür sigaranı

Devam edelim

Bıraktığımız yerden

YARINLARA

Gün olur atılırsam birgün kavgaya

Yel olup savrulursam boranlara

Can olursam dostlara

Ateş olur gelirim yarınlara

Kırık kalple gidersem dönmezlere

Umut olup dönersem sevgilere

Bensiz dolaşırken gülbahçelere

Sevda olur gelirim yarınlara

Bir öküzse bir çift saban

Sigarandan süzerse yalnızlığına duman

Biçersen gönlünden sevdayı odurki yalan

Toprak olur gelirim yarınlara

Düğün ise davul zurna ile

Gönül ağlar dermansız dert ile

Mendil elindeyse çekersin bar başı ile

Halay olur gelirim yarınlara

Düzendir sevdalım sende katıl halaya

Tutki elimi selam çakalım çocuklara

Türkü çınlatalım birlikte dağlara

Direnç olur gelirim yarınlara

2 TEMMUZ 12

Bir temmuz akşamıydı seni gördüğümde

Yüzünde tebessüm çekingence

Benim yüreğim serin efil efil

Seninkinde sükûnet havası

Güzeldi o akşam deniz bile

Hafiften esen bir efil hava yeni yeni ağarmış

Güleçti yüzümüz titrerken ellerimiz

Kaçamakmıydı 2 temmuza ağlamak

Dilimde tutukluk sende yılların şaşkınlığı

Sigaramın dumanı karışıyordu kalabalık

Kaçışan gözlerim kaçamaklık

Bizi bir ömür taşımaya meydan meydan

SEVGİLİLER GÜNÜ

Sabahın ilk güneşine selam vermeden

Yaktım cigaramı derin bir nefesle

Dumanını salarken adeta

İçimi yakan koru söndürdüm hüzünle

Gözlerimden iki damla yaş

Aklımda eski günler

Cafeler yollar sahiller

Seninle gittiğimiz heryer sensiz

Bugün sevgililer günüymüş

Affet beni hatırlamadığım farzet

Umutları çiçek yerine topladım

Sana vermiş gibi gökyüzüne saçtım

Yağmamış karlar altındayım

Hasretin var sensiz uzaktayım

Cama yasla yanağını

Dışardaki soğukların buğusu olayım

RÜYA

Dayanmış yüreğim sevda ağacına

Dağılmış yaprakları topluyorum güz akşamı

Bir kuş konmuş can dalıma

Gülüyorsun gözlerimi süzerek

Soruyorsun bana o büyülü sözleri

Cevaplıyorum sonra sana hiç doymadan

Sonra ağlıyorsun gözyaşlarını saklayarak

Ağlamayı kesip gülüyorsun aniden

Öpüyorsun yine ve ben uyanıyorum

KORKMA

Kan ile yangınsa bu devran

Sanmaki bu böyle sürecek

Kendi elleriyle öğrettiler gücenmeyi

Korkma hevalım bunlar zulüleriyle gidecek

Sevda ise dağbaşlarında ateş yakmak

Sana yıldızları ben toplayacağım

Yıldızlar inmezsse ayağına

Korkma sevgilim ayaklarına ben kapanacağım

Sararsa birgün her tarafını dertler

Derdin dermanı olacağım

Kafanda kurcalanırsa çelişkiler

Üzülme gülüm herkesten çok bilineceğim

AŞIĞIM YA

Yalnızlığımı yaşadım yalnızlığınla

Hüzünlendim yaşlı yanaklarımda

Huzuru buldum dudaklarında

Ben sana aşığım ya

Güldürdün yüzümü gülsün tüm yüzün

Sevindirse seni her sözüm

Sunarım sana aşk bağından üzüm

Ben sana aşığım ya

Kah ağlayayım kah kahrolayım

Kah güleyim kah somurtayım

Bırak hayatı bulayım kokunda

Ben sana aşığım ya

ÖNCE

Neydi o senden önce yaşayamadığım

Neydi o geride kalan yılların acımasızlığı

Sabahları güneşe selam bile vermezdim

Sevgi şarabını tatmadan önce

Gülün kokusunu bilmez yapraklarını ezerdim

Sonradan öğrendimki o gülmüş bülbüle şevk veren

Bir uçurum hayat sanki

Düşerken elimden tutmadan önce

Kendime sorardım hergün bıkmadan

Yaşam bumuydu acaba benim bildiğim

Su’ muydu Ekmek’ miydi Aş’ mıydı

Soframa oturmadan önce

Gülmüydü leylakmı yoksa sümbülmü

Hiçbiriydi benim özlem duyduğum

Kokusu sonbaharın sokaklarında

Hissetmeden önce.

YILDIZLA MUHABBET

Baka kaldım o an gökyüzündeki yıldızlara

Gözlerimi kapamadım ansızın o an

Görür gibi oldum sonra ve sonrası

Bir yıldız parladı sanki kör edercesine

Birden ışık birşeylere büründü sanki

Gökyüzünden fırlayacakmış gibi

Sustum başımı eğdim düşündüm

Kimbilir kaç kereler dönüp dolaştım

Aniden gökyüzüne tekrar baktım

Yıldıza yanaştım konuşmak için

Ne zaman gözyaşım akarsa konuştu

Ne zaman ağlarsam dertleşti

Hep seni anlattım senden kalan ne varsa

Kimbilir ne kadar uzaktı

Ama o kadar yakındı

Geceleri sen uyurken rüyalarını anlatırdı

Yine sen uyurken kabuslarımdan uyanmama

SONUNUZ YOK DİYORLAR

Sonunuz yok diyorlar

Bilmiyorlarki sonun başlangıcındayız

Sonun başındayız

Uçurumun düşmeyen ucundayız

Uçurumlar içinde

Köprünüz yok diyorlar

Bilmiyorlarki gönül köprüsü

Kalbin ötesinde sevgi ölümünü

Ulaşılmayan denizlerin

Karasını bulamayanlardanız

Bulduğumuz karaların

Gemilerimizi parçalayan

Dalgaları olmuşuz

Sonunuz yok diyorlar

Bilmiyorlarki sonun başlangıcıyız

Sonsuzluğu seçtik biz

Sonsuzluğu

SEVDA DENİZİ

Damla tanesi varlığında süzülürken

Hayat aktı elimden acınacak ne çok

Hayat varken önümde

Kendi önüme sermeye kıyamadığım

Bir konuşsa dalga olur

Gelir kıyılarımı kayalıklarımdan ayırırdı

Rüzgar eser yel olur

Başka diyarlarda fırtına kopardı

Önümde uçsuz bucaksız bir deniz

Kıyılar arar durur dürbünüm

Ne diplerde

Ne batan gemiler ne hazineler batardı

Bir deniz kaldı aklımda

Bir denizin kokusu

Çevrilememiş dillerde seviyordum

Dum ……. Ama yok

Esamesi okunmayan yelkenlerde

OTOBÜS

Koltukların arasında uçurumlar

Bir döngü bir yörünge

Baksam suç unutsam aklımda

Uzun bir yol yollar sırıl sıklam

Koltuk mesafesi uçurumun dibi

Sarılsam suç bakmasam aklımda

Geçilen her şehir bir umut

Geçmeyi beklediğimiz her şehir bir ümit

Uzakta karanlık kasabalar

Yaklaşsam suç yakınlaşsam aklımda

Yolda yağan yağmur

Yine bir Mart

Yola savrulan su birinkitileri

Umutlu şehir tabelaları

Okusam suç okursa aklımda

ÇAY BARDAĞI

Çay bardağı kadar’mıdırki meyilin

Tabağına dökünce sevilsin

Zannedermidirki çayın rengi sudandır

Su’mudurki çayı renklendiren

Ömürdür onu kanlaştıran

Sonuç değilmiş nedenlerini oluşturan

Gökyüzünün en ağlamaklı

Tapınaklarından süzülen

Seni kahramanmı yaptıran

Çay bardağına döken

Seni savaşta galip getiren

Gözyaşımı döken ben

Sandınmıki yenilen.

YILDIZLARIMIZ AYAKLARIMIZDA

Gökteki yıldızları uzak sanman

Belkide en ahmakça tanımışlığımdı seni

Yıldızları ayağına getiren vardı

Görülmemiş çapsızlık ayağında

Yıldızlar kuşanmışken

Fark edememektir

Edemeyişini anlar belki martılar Yada vapurlar

Kadıköy sahilinde Adalar vapurunda

Kadıköy sahilinde Kabataş yazısında

Hani Haydarpaşa garı vardı

En uzak gurbetleri var eden

Yalancıktanda olsa bağırırken

Seni yeneceğim İstanbul

Kahkahasında fark etmedinmi

Yıldızlar ayağındayken

KADIKÖY

Elin elimdeymiş gibi sandım Sanarkende mutlu

Kadıköy sokaklarına Çorba kaşığında daldım

Karşımda gözlerinin içi Doyamadım bir tabak daha

Karşımda iskeleler bu kadar iskeleler

Adalar,Beşiktaş,Kabataş

Ama denizler seni

Sen denizleri ben seni biliyordum

Her gurbetin acısı her acının durağı var iken

Eskiye gidilen hayaller yıkılan dünyalar Haydarpaşa

Bastığımız gar sonradan ayıran olacaktı habersiz

Baktığımız tavan süsünün sanatı

Aşkını yazmış sanki hepimizin narin narin

8 ŞUBAT KADIKÖY

Sabahın beşi İstanbul.Koca bir şehir koca bir yürekle

Etrafımız amansız kalabalık.Tek kişilik miting kalabalığımın içinde

Bastığımız onca sokak .Yürüdüğümüz onca cadde

Kadıköy kokuyor.Her 8 Şubat

Bir güne sığdırdık ömrü.Dizlerde derman gönülde tufan

Girdiğimiz çıktığımız sakakları tekrar tekrar

İnadına gülerek inadına bilerek

Hayranlıkla baka kaldığımız Haydarpaşa

Bizi nasılda sığdırdı bağrına sessiz vagonlarıyla

Karşımızda vapurlar ömrümüze ayrılıklar

23 Mart Ankaraya bastığımızda anladık

ANKARA

Ankara şehri sabaha karşı

Yüz uykusuz göz mahmur

Ankara sabahı hafiften ayaz gibi

Çay buharsız çörek tatsız

Ankara Kızılay meydanı kalabalık

Gök yağmur yer damla seli

Bende sevgi duvarı karşımda mertebe

Ankara sakarya caddesi bir başkasıymış gibi

Bu insanlar kim ben kiminleyim o kim için Ankarada

Ankara her gelişim bir anıya kara

Bir yanım varmış bir yanım yokmuş gibi

Yok olmaya yüz tutmuş bir çiçek gibi

Ankaradan önce varmış hayaller

Ankaradan sonra çökmüş umutlar

EVREN

Evren beni dinliyor sessiz

Evren seni izliyor ıssız

Sahiller boşalıyor tenhalarında

Kumun tanesine varan ay ışığında

Yakamozlar görünmüyor bu yerde

Denizin sesini duymuyoruz artık

Nedense ıssızlık nedense sessizlik

Tenhalarımı bekliyor ansızın

Ne saçma bu yazılar deyip geçmeyin

Saçmalık hayatımıza bulaşmış

Deniz bulanık gökyüzü tan kırmızısı

Sanki ölüm yarışıyor

sanki hayat karışıyor bir yerlerde

BELKİ

Birden söner ışıklar

Belki umutlarımız

Belki Kadıköy

Belki gezi

Belki öğretmenlerin evleri

Belki sosyal forumlarımız

Belki partilerimiz

Belki geleceklerimiz

Belki ümitler belki hayat

Belki ölüm belki yaşam

Belki sürünen belki giden aşk

Belki giderim belki beklerim

Ama biliyorum

Hep kanarım

BİZ BİZE BENZİYORUZ

Ayrılığın acısını yaşarken sularmışssın

Mutluyken hiçbirini anlamadan yaşarmışssın

Bilmedim bilemedin bilemiyoruz.

Sen benden ben senden

Biz bize benziyoruz.

Gönül toprağını sauladım sanarken

Gün gelir balçıktan çürütmüşsün aşkını

Bilemedim bilemedin bilemiyoruz

Sen benden ben senden

Biz bize benziyoruz.

UMUT

Günüm seni gökyüzünde

Bakar oldum mavilerde

Mavi gökyüzü solmadan

Tan yerini istemez oldum

Bahtı kapalı gün dumanlı

Sanma unutulur anıların zamanı

Bilsemki derman saatte

Durduralım zamanı

HEP AYNI

Hep aynısın hep aynı

Gözlerindeki bakış

Yüzündeki yorgunluk

Sözlerindeki anlamsızlık

Hep aynı

Hep aynısın hep aynı

Hayattaki olumsuzluğun

Yollardaki yolun

Yolcusunu kıymetsizliğin

Hep aynı

Hep aynısın hep aynı

Büyük umutların sonsuzluğu

Tuttuğun sandığın herşeyin

Sandığından sağlam olmadığı

Hep aynı

SAÇMA SAPAN

Saçma sapan kafiyesiz kıyafetsiz

Anlamsız yazılar yazmaya başladım

Son zamanlarda

Hasretlik kaleme vurmuş gibi

Kalem kendini yazar olmuş

El kendini çizer gibi

Gibi gibileri dolduran vesaireler doldurdum

O Neyseler biriktiriyor iken

Ben Vesaireler

GEÇMİŞ ESİNTİLER

Bu kalp elbet 

Durur.

Nefes kurur

Ciğer solar birgün.

Ne yürüdüğün yol

Kalır

Nede koşmak istediğin

Sahiller

Bir yel kalır

Geriye eskilerden.

Bir esinti

Geçip giden

Şehirlerinde.

YIKILAN KENT

Bu kentin sessizliği var içimde

İçimiz ışık içimiz cadde

Her taraf insan her taraf umutsuz

Solmuş yüzler silinmiş gülüşler

Nice sevdalar çöplüğünde

Çöpçüler toplar kamyon kamyon

Sokaklar silinir süpüre süpüre

Hatıralar kalır geriye nede eskiciler

Bu kentte satılır eşyalar

Kimde kalmış esansın kokusu

Kokular başka hayatlara sinmiş

Aynı gökyüzüne solar nefesler

KİMBİLİR

Bak gönül mendiline

Kaç göz yaşı silindi kimbilir

Hangi yaşantı bir ömür

Boynu bükük süründü kimbilir

Bir ömür veripte duranlar

Hangi durakta yürüdü kimbilir

En işlek yollarda yalnızlar

Kimseye çarpmadan sıyrıldı kimbilir

Bak ömrünün yıkıntılarına

Kaç enkazda ezildi kimbilir

Ah’ de vefanın sonsuzluğunda

Kalktığı yerden yeniden başladı kimbilir.

GEZİ

Bak görüyormusun

Nefesini çektiğimiz kenti

Çiçeklerini kokladığımız kentlerde

Bütün caddelerde sahillerde

İsyan var isyan

Bizi istemeyenlerin topraklarında

Bak yayılıyor usul usul İsyan kokuları

Yitirdiklerimize selam selam

Sekiz isyan çiçeğimiz düştü toprağımıza

Aşık oluyoruz en sevdiklerimize

Yakın yakın durduramıyoruz

İçimizdeki isyan ateşlerini

GEZİDEN

Bak dostum Gündoğduya boylu boyuna

Güzel insanlar çimlerin üstünde

Aşk kokusu denizin dibinde

Gitar telleri kalplerimizin derinliklerinde

Her çadır bir öyküyü anlatıyor

Yerlere yazılan yazılar Aşk’a kalem çalıyor

Kalpler yakınuzaklar imkansızı çağırıyor

Her sokağın hikayesi bir başkasına yazılıyor

Efsanemiz yazılıyordu bilinmeden

Kimse bilmiyor o bilmiyor yazılar silinmeden

Aradan geçsede yıllar

Tarihi yazıyorduk hissetmeden

SUSTUM

Hangi kutsal ayeti okusam gözlerinde Dinim imanım değişti.

Ben seni etimden kemiğimden ayırmaya çalıştıkça .

Yüreğimin kuytuluğuna yerleşmişsin bile sen.Yalnızım merak etme.
Yeni birini ziyan etmemek için tanışmıyorum kimseyle

Lakin sol göğsüme külliyen cefa getirdin şimdi herşey seninle

Elbet bir gün, şifayı kapar senin de güzelliğin

Bu gün itibarıyla şartlarımızda eşit değil .

Yamalar yetmez kumaşıma.Benim sökülüp yırtıldığım yer.

Bak gözü kara bir kışla tufanla acıyla çok sınandım

Hani sordun ya benden ne buluyorlar diye onlar senden ne buldular bilemiyorum ama

Benim için Sen yahu çok güzelsin.Nasıl izah etmeli bunu anlaşılır bir dille. Mesela gözlerinde bir şey var açıklayamıyorum onu.

Sanki aynı kareye sığdırılmış topyekün, yeryüzü ve gökyüzü.

Ama şunuda sana söylemeden bitirmeyeyim Sol yanımdaki yaraya

Yokluğunun yaramayan yanlarıyla tampon yapmaktanda yoruldu haniiii

Ama yinede tatlı bir yorgunluk diyelim...

BEŞ DAKİKA

Sosyalist ruhuma bugün sabah

Kapitalist bir nefes üflendi

Parça parça oldum kaldım

Sonbaharda bahar sabahının

Eseceğini zannederken neylersin ...

Beni bu dünyada hiç kimse yenemiyorda

Bu kapitalizm hariç kapitalizme bu kaçıncı yenilgim

Ona karşı yeni bir yenilgim daha

Hemde yürekten yenilgim dünyada onun üzerine değer üstüne değer Tanımadığım birisi

İki elini açarak bugün olmaz deyişi

Sanki çok zorlamışım gibi bir kağıt parçası gibi buruşturulup atıldık

O beş dakika için

suç benim nerden görürsün görmezden gelde

İşine beş dakika daha erken varsın

VAZGEÇERSEN

Sendedir suç vazgeçmiyorsun vazgeçersen yaşam durur sanıyorsun

 Kıyamet kopar sanıyorsun aslında

Vazgeçseen varya dünya yeniden kurulur devrim olur

Vazgeçersen bu ülkeye sosyalizm gelir

Bütün kazandıkları paralar camlardan saçılır

O çok değer verdikleri işleri başlarına yıkılır

Vazgeçersen beş dakikasını ayıramayanların işleri o gün rast gitmez vazgeçmessen değil beş dakikayı beş salisesi için dünyayı durdurmaya kalkarsın Ülkeyi yakarsın zamanı durdurusun

İşini başına yıkarsın vazgeçmezssen sen hiç para kazanmamış sanar Vazgeçmezssen o an ticaret durur borsa çalışmaz ülke iflas etsin farketmez

Her şey toparlanır varsa cesaretin..

ELİMDE TEK KALAN

Gücendiğim ne varsa

Hepsi geride kalır bensiz

Anı yaşamaktır elimde tek kalan

Avuç içi tüylerim oldu

Hafiften üfürmeye meyil olan

Uçuşan tüyler misali

Hafifleyen ruhum elimde tek kalan

Göz pınarların akıttığı

Ne varsa geride bırakan

Çırılçıplak  yalın ayak

Aynada gördüğüm elimde tek kalan

ÜŞÜMEK

Karsız bir şehrin

Karlar altından çıkıp gelen

Kimlerin varlığına sığınmışlara sordum

Sığıntılar altından çıkıpta kalanlara

Benden önce hangi düzdeydin

Benden sonra hangi hayal prensi

Bugün seni hangi çığ çağırdı

Bak eşkıyalar dağları tutmuş

Aman vermeden gönülden geçirmiyor

Çığlar altında kalanları

Kardelenler bırakmıyor

Yiğit yüreklerimiz

Birer birer üşüyor

ŞİMDİ

Seninle bir dünya kurarım şimdi

Hayale sığarsın çıkamazsınki

Bir gönüle muhabbet veririm şimdi

Kararsız hakime sevap soramazsınki

Bir gönül tutsağı görürüm şimdi

Firarine göz yuman ben olurumki

Bir daha girmene mani olurum şimdi

İstediğin yerlerde gezip dolaşırsınki

Gezdiğin her yerde anı varken şimdi

Bir yanın eksik kalmazmıki

Sanmıyormusun bu sokaklar

Yürüdüğün anda bitermi sanki

HER YÜREK NEY SESİDİR

Olmayan bir Ney’in sesi

Üflerken çıkar hasretin yeli

Mevlevi gönülün himmeti

Döndükçe bulur evreni

Yol düşer Şems’e doğru

Uzanır serilir hayat boyu

Celaleddin yüreklerimiz burkulu

Bulanmazmış aşk’ın suyu

Tutuşmuş avuç içinde Aşk’ın harı

Dörtnala sürmüş şems’e doğru At’ı

Her şehir Sema düşen yıldızları

Hepimizde Mevlana’nın Şems kahırı

NE NEDEN NİÇİN

Gözlerim uykuda sabah olmuyor

Saatler geçmiş zaman durmuyor

Hangi geçmiş geleceği andırıyor

Bilmeden günümüz geçsede geçmiş ile

Bildiğimiz tek gerçek yanan bir yürek

Her akıntıya çekmişsek kürek

Tırnaklarımızı topraklarda sökerek

Kentler tükenir güller solar

Güller renklenir kentler dolar

Ne yapıyorsan yap yaptığınla kalıyorsun

Ne Neden Niçin Niye sorularıyla

SONBAHAR MART’I

Geçen giden bir ömür kadar hüzünlüdür sonbahar.

Şaşkınlıklar değil hayretler içinde bal rengi

havalardayız.

Rüzgârlı kelimelerle şişiyor sokaklar. Haddi zatında

bir kırgınlıktır sonbahar...

Ancak orada değiliz henüz. Henüz daha olgunluğun

gözyaşının, kırlaşan saçların, sararan yaprakların

mevsimindeyiz.

Kemikler henüz üşümedi ama sırtımız ürperdi.

Çıkarıp koy mahzunluğunu masaya? Yüzüne mahur

bir ışık kondur. Martıyı şahit tut bence.

Onlar hiç terk etmezler seni bizi ve şehri.

 Bir tür bilgelik hissi. Bird ağlayamadığımız ne varsa

 toptan bir arınma, bir sükunet bulma...

 Bazen İlkbahara girecekken

 MART'ta Sonbahara girer

 İlkbaharda Ürperir

Yaz sıcağında Üşür

Gelecekl Geçmiş.