HİÇ KİMSE SIRADAN DEĞİLDİR

.....HİÇ KİMSE SIRADAN DEĞİLDİR 

MARKUS ZUSAK ........

Noksansız, eksiksiz bir hayattır sürdüğün. Ya da öyle sanırsın. Alışkanlıklara ayak uydurur, tekrarlara kapılırsın. Şimdiye değin nasıl yaşadıysan, gene öyle yaşayacaksın sanırsın.Boşuna,Sonra beklenmedik bir anda biri çıkar gelir. Etrafındaki kimseye benzemez. Kendini bu yeni insanın aynasında görmeye başlarsın. Var olanı değil sende eksik olanı gösteren sihirli bir aynadır o. Ve sen bunca zaman aslında bir eksiklik duygusuyla bilmediğin bir şeye hasret çektiğini anlarsın. Şamar gibi iner hakikat suratına. Sana içindeki boşluğu gösteren bu kişi bir pir,derviş, üstad, arkadaş, eş ya da bazen bir çocuk olabilir…
İnsan senelerce uğraşır, kendi sözlüğünü oluşturur. Önem verdiği her kavrama bir tanım bulur. Hakikat, mutluluk, güzellik, onur, itibar, sadakat…Hayatının her mühim dönemecinde şahsi sözlüğünü açar bakarsın. Vaktiyle yaptığın tanımları bir daha kolay kolay sorgulamazsın. Derken bir gün işte o yabancı gelir ve kıymetli sözlüğünü alıp fırlatır. “şimdiye değin sahip çıktığın her tanım baştan yazılacak” der. “Bildiğin her şeyi unutma zamanı geldi.” GÜÇ ,insanların olduğuna inandığı yerdedir .duvarda bir gölgedir çok küçük bir adamın hatta cücenin…..çok büyük bir gölgesi olabilir ...... 

MARKUS ZUSAK .....